Home » Nieuws & Blog » Medisch dossier opvragen, zo doe je dat
Medisch dossier opvragen

Medisch dossier opvragen, zo doe je dat

Steeds meer, en steeds vaker, willen mensen/patiënten/zorgconsumenten weten welke gegevens er over hun gezondheid en/of ziektebeeld staan beschreven bij hun zorgverleners. Hoe kom je aan deze gegevens en hoe kan je jouw medisch dossier opvragen en inzien?

Medisch dossier opvragen en inzien

Zorgverleners, zoals huisartsen, tandartsen en specialisten, leggen de medische gegevens van hun patiënten vast in een medisch dossier. De rechten van patiënten en plichten van zorgverleners daarbij zijn wettelijk vastgelegd. Een medisch dossier is dus een vastlegging van medische gegevens door een zorgverlener. In plaats van een medisch dossier wordt ook wel gesproken van een patiëntendossier. Op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (WGBO) zijn zorgverleners verplicht een medisch dossier bij te houden. De Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) schrijft voor dat zorgverleners medische dossiers goed beveiligen. Zij moeten er bijvoorbeeld voor zorgen dat alleen bevoegde personen toegang hebben tot het dossier van een patiënt. Maar hoe werkt het medisch dossier opvragen?

Bewaartermijn

De hoofdregel voor het bewaren van medische dossiers staat in de WGBO. In die wet is bepaald dat de zorgverlener het medisch dossier in principe 20 jaar moet bewaren. Maar ook de AVG en andere specifieke wetten kunnen van toepassing zijn om te bepalen hoe lang een zorgverlener een medisch dossier moet bewaren. De rechten van patiënten bij hun medisch dossier staan opgenomen in zowel de WGBO, de AVG als in de Wet aanvullende bepalingen verwerking persoonsgegevens in de zorg (Wabvpz).
 

Rechten van de patiënt

Patiënten hebben het recht hun medisch dossier in te zien en om correctie, aanvulling, of vernietiging van hun dossier te vragen. Ook kunnen zij vragen hun gegevens over te dragen (recht op dataportabiliteit). Ook kan iedereen van 12 jaar en ouder mondeling of schriftelijk vragen om een kopie van het medisch dossier. Het oorspronkelijke dossier mag niet mee naar huis genomen worden. Je kunt hiervoor bij je arts of zorginstelling terecht. Er hoeft geen reden aangegeven te worden voor een verzoek. De arts kan om een legitimatie vragen.
Elektronische inzage
Vanaf 1 juli 2020 is een zorgverlener verplicht om kosteloos elektronische inzage en een elektronisch afschrift van het medisch dossier te geven aan patiënten die daar om vragen. Elektronische inzage kan gegeven worden door:
  1. Een digitaal afschrift te maken en deze aan de patiënt te geven. Bijvoorbeeld door een digitale uitdraai van een patiëntendossier (in de vorm van een pdf) te maken en deze toe te sturen via beveiligde e-mail of te verstrekken via een veilig opslagmedium.
  2. Online inzage aan te bieden, waardoor de patiënt de gegevens direct kan inzien. Een aanvullende vorm van elektronische inzage is door die inzage online mogelijk te maken. Dan hoeft de patiënt niet bij de zorgverlener aan te kloppen voor een digitaal afschrift, maar kan de patiënt zelf de actuele gegevens raadplegen op het moment dat hij/zij dat wil.

Online inzage

Online inzage kan mogelijk gemaakt worden door het aanbieden van een patiëntenportaal , een Persoonlijke Gezondheidsomgeving (PGO), of een portaal met een PGO.

Wat is het verschil tussen een portaal en een PGO?

Een patiënten portaal is een beveiligde online omgeving waarin een patiënt inzage heeft in de eigen medische gegevens die in het informatiesysteem van één zorgverlener staan. Een portaal geeft de patiënt dus inzage in de gegevens van één systeem, zoals het HIS (Huisartsen Informatie Systeem) van de huisarts of het EPD (Elektronisch Patiënten Dossier) van de specialist. Daarnaast is het portaal de plek waar een zorgverlener andere digitale zorgdiensten aanbiedt. De desbetreffende zorgverlener kiest het portaal en is hiervoor verantwoordelijk.

Een persoonlijke gezondheidsomgeving (PGO) is een website of app die toegang biedt tot medische gegevens van verschillende zorgverleners. Een PGO biedt dus online en beveiligd inzage in gegevens uit meerdere informatiesystemen en kan gegevens uit die systemen ophalen: van het ziekenhuis, de huisarts, apotheek en andere zorgverleners. Patiënten kunnen zelf gegevens toevoegen aan het PGO en bepalen aan wie ze welke gegevens verstrekken. Een PGO is dus van de gebruiker zelf. Alleen een PGO met het MedMij- label is officieel goedgekeurd en staat garant voor betrouwbaarheid en het veilig uitwisselen van medische gegevens, zie ook www.medmij.nl.

Daarom PGO

Op de vraag ‘Hoe kan ik mijn medische gegevens inzien?’ is het meest voor de hand liggende antwoord dan ook: met een Persoonlijke Gezondheidsomgeving. De redenen hiervoor:

  • De patiënt bepaalt zelf bij wie en wanneer hij deze gegevens opvraagt
  • Alle medische dossiers in een overzicht bij elkaar
  • De zorgverlener hoeft hiervoor geen inspanning te leveren
  • Gegevens blijven zo lang in de PGO bewaart als de patiënt dat wil; er is dus geen bewaartermijn.

Daarnaast kan een zorgconsument ook eigen meetwaarden toevoegen aan zijn PGO, (medische) apps en wearables koppelen en alle relevante informatie binnen zijn PGO weer delen met zijn zorgverleners, familieleden of mantelzorger(s). Kortom: een PGO biedt niet alleen inzage in alle medische dossiers, maar in alle medische gegevens van de patiënt/zorgconsument. En ook belangrijk: de patiënt voert de regie over deze gegevens, en hierdoor ook (deels) over zijn gezondheid.

Daarom Drimpy

  • Eerste MedMij- gecertificeerde PGO van Nederland
  • Verzamelen van alle beschikbare gegevens
  • Koppelen van apps & wearables
  • Mogelijkheid zorgteams en zorgnetwerk
  • Mogelijkheid monitoring & signalering
Voor het aanmaken van een account op Drimpy klik HIER.